تشخيص

برخي از ويژگي هاي اختلال شخصيت خودشيفته مانند ساير اختلالات شخصيتي است. همچنين ، ممكن است همزمان بيش از يك اختلال شخصيت تشخيص داده شود. اين امر مي تواند تشخيص اختلال شخصيت خودشيفته را به چالش بكشد.

تشخيص اختلال شخصيت خودشيفته به طور معمول بر اساس موارد زير است:

    علائم و نشانه ها
    يك معاينه فيزيكي براي اطمينان از اينكه شما از نظر جسمي مشكل ايجاد علائم خود را نداريد
    يك ارزيابي روانشناختي كامل كه ممكن است شامل پر كردن پرسشنامه باشد
    معيارهاي راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني (DSM-5) ، منتشر شده توسط انجمن روانپزشكي آمريكا

رفتار

درمان اختلال شخصيت خودشيفته گفتگو درماني (روان درماني) است. در صورت داشتن ساير بيماري هاي رواني ، ممكن است داروها در درمان شما گنجانده شوند.
روان درماني

درمان اختلال شخصيت خودشيفته محور گفتگو درماني است كه روان درماني نيز ناميده مي شود. روان درماني مي تواند به شما كمك كند:

    ارتباط بهتر با ديگران را بياموزيد تا روابط صميمي تر ، لذت بخش تر و پاداش آورتري داشته باشيد
    دلايل احساسات خود را بفهميد و آنچه شما را به سمت رقابت سوق مي دهد ، نسبت به ديگران بي اعتماد شويد و شايد خود و ديگران را تحقير كنيد

مناطق تغيير به شما كمك مي كنند تا مسئوليت را بپذيريد و ياد بگيريد:

روابط شخصي و همكاري واقعي با همكاران را بپذيريد و حفظ كنيد
    صلاحيت و پتانسيل واقعي خود را بشناسيد و بپذيريد تا بتوانيد انتقادات يا شكست ها را تحمل كنيد
    توانايي خود را در درك و تنظيم احساسات خود افزايش دهيد
    تأثير مسائل مربوط به عزت نفس خود را درك و تحمل كنيد
    اشتياق خود را براي اهداف دست نيافتني و شرايط ايده آل از بين ببريد و آنچه را كه مي توانيد به دست آوريد و آنچه مي توانيد به دست آوريد قبول كنيد.

درمان مي تواند براي كمك به شما در مديريت در هنگام استرس يا بحران كوتاه مدت باشد ، يا مي تواند به صورت مداوم براي كمك به شما در دستيابي و حفظ اهداف خود ارائه شود. اغلب ، شامل اعضاي خانواده يا افراد قابل توجه ديگر در درمان مي تواند مفيد باشد.
داروها

هيچ دارويي به طور خاص براي درمان اختلال شخصيت خودشيفته استفاده نشده است. با اين حال ، اگر علائم افسردگي ، اضطراب يا ساير بيماري ها داريد ، داروهايي مانند داروهاي ضد افسردگي يا داروهاي ضد اضطراب مي توانند مفيد باشند.

شيوه زندگي و درمان هاي خانگي

ممكن است در مورد درمان احساس دفاعي كنيد يا فكر كنيد كه اين كار غيرضروري است. ماهيت اختلال شخصيت خودشيفته نيز مي تواند اين احساس را در شما ايجاد كند كه درمان ارزش زمان و توجه شما را ندارد و ممكن است وسوسه شويد كه آن را ترك كنيد. اما مهم است كه:

    ذهن خود را باز نگه داريد. بر مزاياي درمان تمركز كنيد.
    به برنامه درماني خود پايبند باشيد. در جلسات برنامه ريزي شده درماني شركت كنيد و هر دارو را طبق دستور مصرف كنيد. به ياد داشته باشيد ، اين ممكن است كار سختي باشد و شما ممكن است گاه به گاه عقب بيفتيد.
    براي سو alcohol مصرف الكل يا مواد مخدر يا ساير مشكلات بهداشت روان درمان كنيد. اعتياد ، افسردگي ، اضطراب و استرس شما مي تواند يكديگر را تغذيه كند و منجر به يك چرخه درد عاطفي و رفتار ناسالم شود.
    روي هدف خود متمركز باشيد. با در نظر داشتن اهداف خود و يادآوري به خود ، انگيزه خود را حفظ كنيد و مي توانيد براي ترميم روابط آسيب ديده تلاش كنيد و از زندگي خود رضايت بيشتري كسب كنيد.

آماده شدن براي قرار شما

شما ممكن است با مراجعه به پزشك خود شروع كنيد ، يا ممكن است پزشك شما را به يك ارائه دهنده بهداشت روان مانند روانپزشك يا روانشناس ارجاع دهد.
آنچه شما مي توانيد انجام دهيد

قبل از قرار ملاقات ، ليستي از موارد زير تهيه كنيد:

    هر علامتي كه تجربه مي كنيد و براي چه مدت براي كمك به تعيين نوع حوادثي كه باعث عصبانيت يا ناراحتي شما مي شود
    اطلاعات شخصي كليدي ، از جمله رويدادهاي آسيب زا در گذشته شما و ساير عوامل اصلي استرس زا
    اطلاعات پزشكي شما ، از جمله ساير شرايط سلامت جسمي يا رواني كه با آنها تشخيص داده شده ايد
    هر دارو ، ويتامين ، گياه يا ساير مكمل هايي كه مصرف مي كنيد و مقدار مصرف آن
    سوالاتي كه بايد از ارائه دهنده بهداشت روان بپرسيد تا بتوانيد از قرار خود بيشترين استفاده را ببريد

در صورت امكان ، يك عضو يا دوست معتمد خانواده را به همراه داشته باشيد تا به خاطر سپردن جزئيات كمك كند. علاوه بر اين ، شخصي كه مدتهاست شما را مي شناسد ممكن است بتواند س questionsالات مفيدي را بپرسد يا اطلاعات مهم را به اشتراك بگذارد.

برخي از س basicالات اساسي كه بايد از ارائه دهنده بهداشت روان بپرسيد عبارتند از:

    به نظر شما من چه نوع اختلالي دارم؟
    آيا مي توانم ساير موارد بهداشت رواني را داشته باشم؟
    هدف از درمان چيست؟
    چه روش هاي درماني به احتمال زياد براي من مثر هستند؟
    انتظار داريد كه كيفيت زندگي من با درمان چقدر بهبود يابد؟
    هر چند وقت يكبار و براي چه مدت به جلسات درماني احتياج دارم؟
    آيا خانواده درماني يا گروهي درماني در مورد من مفيد خواهد بود؟
    آيا داروهايي وجود دارد كه بتواند به علائم من كمك كند؟
    من اين شرايط سلامتي ديگر را دارم. چگونه مي توانم آنها را به بهترين وجه با هم مديريت كنم؟
    آيا بروشور يا ساير مواد چاپي وجود دارد كه بتوانم داشته باشم؟ چه وب سايت هايي را پيشنهاد مي كنيد؟

در هنگام قرار ملاقات خود از پرسيدن س questionsال ديگري دريغ نكنيد.
چه انتظاري از ارائه دهنده سلامت روان خود داريد

براي درك بهتر علائم و چگونگي تأثير آنها بر زندگي شما ، ارائه دهنده بهداشت روان شما ممكن است بپرسد:

علائم شما چيست؟
    اين علائم چه زماني بروز مي كنند و چه مدت ادامه دارند؟
    علائم شما چه تاثيري بر زندگي شما از جمله مدرسه ، كار و روابط شخصي دارد؟
    وقتي ديگران به نظر مي رسد شما را انتقاد يا رد مي كنند ، چه احساسي داريد - و چگونه رفتار مي كنيد؟
    آيا روابط شخصي نزديك داريد؟ اگر نه ، چرا فكر مي كنيد اينطور باشد؟
    عمده موفقيت هاي شما چيست؟
    اهداف اصلي شما براي آينده چيست؟
    وقتي شخصي به كمك شما احتياج دارد چه احساسي داريد؟
    وقتي شخصي احساسات سختي مانند ترس يا غم و اندوه را به شما ابراز مي كند ، چه احساسي داريد؟
    كودكي خود ، از جمله رابطه با والدين خود را چگونه توصيف مي كنيد؟
    آيا به هيچ يك از بستگان نزديك شما مبتلا به اختلال سلامت رواني ، مانند اختلال شخصيت شده اند؟
    آيا شما به دليل مشكلات رواني ديگري تحت درمان قرار گرفته ايد؟ اگر بله ، چه روش هاي درماني موثرتر بودند؟
    آيا شما از الكل يا مواد مخدر خياباني استفاده مي كنيد؟ چند وقت؟
    آيا در حال حاضر تحت شرايط پزشكي ديگري تحت درمان هستيد؟