سندرم داون

سندرم داون يا سندرم داون كه با نام تريزومي 21 نيز شناخته مي شود ، نوعي اختلال ژنتيكي است كه در اثر وجود تمام يا بخشي از كپي سوم كروموزوم 21 ايجاد مي شود. [2] اين بيماري معمولاً با تاخيرهاي رشد جسمي ، ناتواني ذهني خفيف تا متوسط ​​و ويژگي هاي مشخصه صورت همراه است. [1] ضريب هوشي متوسط ​​يك بزرگسال جوان مبتلا به سندرم داون 50 است ، معادل توانايي ذهني كودك 8 يا 9 ساله ، اما اين مي تواند بسيار متفاوت باشد.

والدين فرد مبتلا معمولاً از نظر ژنتيكي طبيعي هستند. [12] اين احتمال از مادران 20 ساله كمتر از 1/0 درصد در سن 45 سالگي به 3 درصد افزايش مي يابد. [3] اعتقاد بر اين است كه كروموزوم اضافي به طور اتفاقي رخ مي دهد ، هيچ فعاليت رفتاري يا فاكتور محيطي شناخته شده اي وجود ندارد كه احتمال را تغيير دهد. [13] سندرم داون را مي توان در دوران بارداري با غربالگري قبل از تولد و پس از آن آزمايش تشخيصي يا پس از تولد با مشاهده مستقيم و آزمايش ژنتيكي تشخيص داد. [5] از زمان معرفي غربالگري ، بارداري با تشخيص اغلب از طريق سقط جنين خاتمه مي يابد. [14] [15] غربالگري منظم براي مشكلات بهداشتي رايج در سندرم داون در طول زندگي فرد توصيه مي شود. [8] هيچ درماني براي سندرم داون وجود ندارد. [16] نشان داده شده است كه آموزش و مراقبت مناسب كيفيت زندگي را بهبود مي بخشد. [6] برخي از كودكان مبتلا به سندرم داون در كلاسهاي معمولي مدرسه تحصيل مي كنند ، در حالي كه ديگران به آموزش تخصصي تر نياز دارند. [7] برخي از افراد مبتلا به سندرم داون از دبيرستان فارغ التحصيل مي شوند و تعداد كمي از آنها تحصيلات متوسطه را دنبال مي كنند. [17] در بزرگسالي ، حدود 20٪ در ايالات متحده در برخي ظرفيت ها كار پولي انجام مي دهند ، [18] و بسياري از آنها به يك محيط كار پناهنده احتياج دارند. [7] در امور مالي و حقوقي غالباً به حمايت نياز است. [9] اميد به زندگي در كشورهاي توسعه يافته با مراقبت هاي بهداشتي مناسب حدود 50 تا 60 سال است. [8] [9] سندرم داون يكي از رايج ترين ناهنجاري هاي كروموزومي در انسان است. [8] اين بيماري در حدود 1 از 1000 نوزاد هر ساله به وجود مي آيد. [1] در سال 2015 ، سندرم داون در 5.4 ميليون نفر در سطح جهان وجود داشت و منجر به 27000 مرگ شد ، در حالي كه 43000 مرگ در سال 1990 كاهش داشت. [10] [11] [19] اين نام به نام دكتر انگليسي لانگدون داون ، كه در سال 1866 اين سندرم را كاملاً توصيف كرد ، نامگذاري شده است. [20] برخي از جنبه هاي اين بيماري قبلاً توسط روانپزشك فرانسوي ژان اتين دومنيك اسكوئرول در سال 1838 و پزشك فرانسوي ادوارد سوگوين در سال 1844 شرح داده شد. [21] علت ژنتيكي سندرم داون در سال 1959 كشف شد.

كساني كه مبتلا به سندرم داون هستند تقريباً هميشه از نظر جسمي و ذهني معلوليت دارند. [22] در بزرگسالي ، توانايي هاي ذهني آنها به طور معمول با توانايي هاي يك كودك 8 يا 9 ساله مشابه است. [8] آنها همچنين معمولاً عملكرد ايمني ضعيفي دارند [12] و به طور كلي در سنين بالاتر به مراحل عطف رشد مي رسند. [9] آنها در معرض خطر ابتلا به تعدادي ديگر از مشكلات سلامتي هستند ، از جمله نقص مادرزادي قلب ، صرع ، سرطان خون ، بيماري هاي تيروئيد و اختلالات رواني. [20]

افراد مبتلا به سندرم داون ممكن است برخي از اين خصوصيات جسمي را داشته باشند: چانه كوچك ، چشم هاي مايل ، ضعف عضلاني ، پل بيني صاف ، چين خوردگي كف دست و زبان بيرون زده به دليل كوچك بودن دهان و زبان نسبتاً بزرگ . [27] [28] اين تغييرات مجاري هوايي منجر به آپنه انسدادي خواب در حدود نيمي از افراد مبتلا به سندرم داون مي شود. [20] ساير ويژگي هاي مشترك عبارتند از: صورت صاف و پهن ، [27] گردن كوتاه ، انعطاف پذيري بيش از حد مفصل ، فضاي اضافي بين انگشت شست و انگشت دوم ، الگوهاي غير عادي در نوك انگشتان و انگشتان كوتاه. [24] [27] بي ثباتي مفصل آتلانواكسيال در حدود 20٪ اتفاق مي افتد و ممكن است 1-2٪ منجر به آسيب نخاع شود. [8] [9] دررفتگي لگن ممكن است بدون ضربه در حداكثر يك سوم افراد مبتلا به سندرم داون رخ دهد. [20] رشد قد كندتر است ، در نتيجه در بزرگسالاني كه تمايل به كوتاهي قد دارند - متوسط ​​قد براي مردان 154 سانتي متر (5 فوت 1 اينچ) و براي زنان 142 سانتي متر (4 فوت 8 اينچ) است. [30] افراد مبتلا به سندرم داون با افزايش سن در معرض خطر چاقي قرار دارند. [20] نمودارهاي رشد به طور خاص براي كودكان مبتلا به سندرم داون تهيه شده است. [20] عصبي اين سندرم باعث ايجاد حدود يك سوم موارد ناتواني ذهني مي شود. [12] بسياري از نقاط عطف رشد با توانايي خزيدن كه معمولاً حدود 8 ماه به جاي 5 ماه اتفاق مي افتد و توانايي راه رفتن مستقل به طور معمول در حدود 21 ماه به جاي 14 ماه اتفاق مي افتد. [31] بيشتر افراد مبتلا به سندرم داون داراي ناتواني ذهني خفيف (ضريب هوشي: 50-69) يا متوسط ​​(ضريب هوشي: 35-50) هستند كه در برخي موارد داراي مشكلات شديد (ضريب هوشي: 20 تا 35) هستند. [1] [32] كساني كه مبتلا به سندرم داون موزاييك هستند به طور معمول داراي نمره IQ 10-30 امتياز بالاتر هستند. [33] با افزايش سن ، افراد مبتلا به سندرم داون به طور معمول عملكرد بدتري نسبت به هم سن و سالان خود دارند. [32] [34] معمولاً ، افراد مبتلا به سندرم داون درك زبان بهتري نسبت به توانايي صحبت دارند. [20] [32] بين 10 تا 45٪ يا لكنت دارند و يا گفتاري سريع و نامنظم دارند ، و درك آنها دشوار است. [35] بعد از رسيدن به سن 30 سالگي ، برخي ممكن است توانايي تكلم خود را از دست بدهند. [8]

آنها معمولاً مهارتهاي اجتماعي را به خوبي انجام مي دهند. [20] مشكلات رفتاري معمولاً به اندازه ساير سندرمهاي مرتبط با ناتواني ذهني مسئله مهمي نيست. [32] در كودكان مبتلا به سندرم داون ، بيماري رواني تقريباً در 30٪ با اوتيسم در 5-10٪ اتفاق مي افتد. [9] افراد مبتلا به سندرم داون طيف وسيعي از احساسات را تجربه مي كنند. [36] در حالي كه افراد مبتلا به سندرم داون به طور كلي خوشحال هستند ، [37] علائم افسردگي و اضطراب ممكن است در اوايل بزرگسالي ايجاد شود. [8] كودكان و بزرگسالان مبتلا به سندرم داون در معرض خطر افزايش حملات صرعي هستند كه در 5-10٪ كودكان و تا 50٪ بزرگسالان رخ مي دهد. [8] اين شامل افزايش خطر ابتلا به نوع خاصي از تشنج به نام اسپاسم شيرخواران است. [20] بسياري (15٪) كه 40 سال يا بيشتر عمر مي كنند به بيماري آلزايمر مبتلا مي شوند. [38] در كساني كه به 60 سال سن مي رسند ، 70-50٪ به اين بيماري مبتلا هستند. 

حواس

اختلالات شنوايي و بينايي در بيش از نيمي از افراد مبتلا به سندرم داون رخ مي دهد. [20] مشكلات بينايي در 38 تا 80٪ رخ مي دهد. [1] بين 20 تا 50٪ دچار استرابيسم هستند كه در آن دو چشم با هم حركت نمي كنند. [1] آب مرواريد (كدر بودن عدسي چشم) در 15٪ رخ مي دهد ، [9] و ممكن است از بدو تولد وجود داشته باشد. [1] قوز قرنيه (قرنيه باريك مخروطي شكل) [8] و گلوكوم (افزايش فشار چشم) نيز شيوع بيشتري دارند ، [1] و همچنين عيوب انكساري كه به عينك يا تماس نياز دارند. [8] لكه هاي قلم مو (نقاط كوچك سفيد يا مايل به خاكستري / قهوه اي در قسمت خارجي عنبيه) در 38 تا 85 درصد افراد وجود دارد. [1] مشكلات شنوايي در 50-90٪ كودكان مبتلا به سندرم داون مشاهده مي شود. [39] اين اغلب نتيجه اوتيت مياني همراه با افيوژن است كه در 50-70٪ [9] و عفونتهاي مزمن گوش كه در 40 تا 60٪ رخ مي دهد. [40] عفونت گوش غالباً از اولين سال زندگي شروع مي شود و تا حدي به دليل عملكرد ضعيف لوله استاش است. [41] [42] موم بيش از حد گوش همچنين مي تواند باعث كاهش شنوايي به دليل انسداد مجراي گوش خارجي شود. [8] حتي يك درجه خفيف كم شنوايي مي تواند پيامدهاي منفي براي گفتار ، درك زبان و دانشگاهيان داشته باشد. [1] [42] بعلاوه ، كنار گذاشتن شنوايي به عنوان عاملي در زوال اجتماعي و شناختي مهم است. [43] كاهش شنوايي مربوط به سن از نوع حسي-عصبي در سنين خيلي زودتري اتفاق مي افتد و 10-70٪ افراد مبتلا به سندرم داون را تحت تأثير قرار مي دهد. [8] قلب ميزان بيماري مادرزادي قلب در نوزادان تازه متولد شده با سندرم داون حدود 40٪ است. [24] از كساني كه به بيماري قلبي مبتلا هستند ، حدود 80٪ داراي نقص ديواره دهليزي بطني يا نقص ديواره بطني هستند كه مورد اول بيشتر است. [8] مشكلات دريچه ميترال با افزايش سن ، حتي در افرادي كه از بدو تولد بدون مشكلات قلبي هستند ، معمول مي شود. [8] مشكلات ديگري كه ممكن است رخ دهد شامل تترالوژي فالوت و مجراي شرياني است. [41] افراد مبتلا به سندرم داون در معرض خطر سخت شدن عروق هستند. [8]

سرطان اگرچه خطر كلي سرطان در سندرم داون تغيير نكرده است ، [44] خطر سرطان بيضه و برخي سرطانهاي خون ، از جمله لوسمي لنفوبلاستيك حاد (ALL) و لوسمي مگاكاريوبلاستيك حاد (AMKL) افزايش مي يابد در حالي كه خطر ساير افراد غير خون وجود دارد سرطان ها كاهش مي يابد. [8] اعتقاد بر اين است كه افراد مبتلا به سندرم داون در معرض خطر ابتلا به سرطان هاي ناشي از سلول هاي زايايي هستند ، چه اين سرطان ها به خون و چه غير خون مرتبط باشند. [45] سرطان هاي خون سرطان خون در كودكان مبتلا به سندرم داون 10 تا 15 برابر بيشتر است. [20] به طور خاص ، سرطان خون حاد لنفوبلاستيك 20 برابر بيشتر است و نوع مگاكاريوبلاستيك آن لوسمي حاد ميلوئيدي (سرطان خون حاد مگاكاريوبلاستيك) 500 برابر بيشتر است. [46] لوسمي مگاكاريوبلاستيك حاد (AMKL) لوسمي مگاكاريوبلاست ها ، سلول هاي پيش ساز مگاكاريوسيت ها است كه پلاكت هاي خون را تشكيل مي دهند. [46] لوسمي لنفوبلاستيك حاد در سندرم داون ، 1-3٪ از كل موارد كودكي ALL را تشكيل مي دهد. اين غالباً در افراد بالاتر از نه سال يا تعداد گلبول هاي سفيد خون بيشتر از 50000 در ميكروليتر اتفاق مي افتد و در افراد كمتر از يك سال نادر است. ALL در سندرم داون نتايج ضعيف تري نسبت به ساير موارد ALL در افراد بدون سندرم داون دارد. [47] [48] در سندرم داون ، AMKL به طور معمول با بيماري ميلوپروليفراتيو گذرا (TMD) ، يك اختلال در توليد سلول هاي خوني پيش مي آيد كه در آن مگاكاريوبلاست هاي غير سرطاني با جهش در ژن GATA1 به سرعت در دوره بعدي بارداري تقسيم مي شوند. [46] [49] اين بيماري 3-10٪ از نوزادان مبتلا به داون را تحت تأثير قرار مي دهد. [46] گرچه اغلب در طي سه ماه پس از تولد به طور خود به خود برطرف مي شود ، اما مي تواند باعث ايجاد خون ، كبد يا ساير عوارض جدي شود. [50] در حدود 10٪ موارد ، TMD در طي سه ماه تا پنج سال پس از رفع آن به AMKL پيشرفت مي كند. [46] [50] [51] سرطان هاي غير خون افراد مبتلا به سندرم داون كمتر در معرض خطر ابتلا به تمام سرطان هاي بزرگ جامد از جمله در ريه ، پستان ، دهانه رحم قرار دارند و كمترين ميزان نسبي در سنين 50 سال به بالا وجود دارد. [45] اين خطر كم به دليل افزايش بيان ژنهاي سركوبگر تومور موجود در كروموزوم 21 تصور مي شود. [52] [45] يك استثنا سرطان سلولهاي زاياي بيضه است كه در سندرم داون با سرعت بالاتري رخ مي دهد. [45]

غدد درون ريز مشكلات غده تيروئيد در 20 تا 50 درصد افراد مبتلا به سندرم داون اتفاق مي افتد. [8] [20] تيروئيد كم رايج ترين شكل است كه تقريباً در نيمي از افراد مشاهده مي شود. [8] مشكلات تيروئيد مي تواند به دليل تيروئيد ضعيف يا ناكارآمد هنگام تولد باشد (معروف به كم كاري تيروئيد مادرزادي) كه در 1٪ رخ مي دهد [9] يا بعداً به دليل حمله به سيستم تيروئيد به تيروئيد و در نتيجه بيماري گريوز يا كم كاري تيروئيد خود ايمني ايجاد مي شود. . [53] ديابت نوع 1 نيز شيوع بيشتري دارد. [8] دستگاه گوارش يبوست در تقريبا نيمي از افراد مبتلا به سندرم داون رخ مي دهد و ممكن است منجر به تغيير رفتار شود. [20] يك علت بالقوه بيماري هيرشپرونگ است كه در 2-15٪ اتفاق مي افتد ، كه به دليل كمبود سلول هاي عصبي كنترل كننده روده بزرگ است. [54] از ديگر مشكلات مادرزادي مكرر مي توان به آترزي اثني عشر ، تنگي پيلوريك ، ديورتيكول مكل و سوراخ شدن سوراخ مقعد اشاره كرد. [41] بيماري سلياك حدود 7-20٪ را تحت تأثير قرار مي دهد [8] [20] و بيماري ريفلاكس معده نيز بسيار شايع است. [41] دندانها افراد مبتلا به سندرم داون بيشتر مستعد ابتلا به التهاب لثه و همچنين بيماري زودرس شديد پريودنتال ، التهاب لثه نكروزان كننده زخم و از دست دادن زودرس دندان ، به ويژه در دندانهاي جلويي تحتاني هستند. [55] [56] در حالي كه پلاك و بهداشت ضعيف دهان از عوامل موثر در اين زمينه هستند ، شدت اين بيماري هاي پريودنتال را نمي توان تنها با عوامل خارجي توضيح داد. [56] تحقيقات نشان مي دهد كه شدت آن احتمالاً نتيجه ضعف سيستم ايمني بدن است. [56] [57] سيستم ايمني ضعيف همچنين به افزايش بروز عفونت هاي مخمري در دهان (از كانديدا آلبيكانس) كمك مي كند. [57] در افراد مبتلا به سندرم داون ، عليرغم كاهش مقادير بزاق ، [58] عادت هاي بهداشت دهان و دندان و شاخص هاي بالاتر پلاك ، تمايل به بزاق قليايي بيشتر و در نتيجه مقاومت بيشتر در برابر پوسيدگي دندان وجود دارد. [55] [57] [58] [59] ميزان بالاتر سايش دندان و دندان قروچه نيز شايع است. [57] ساير تظاهرات شايع دهاني سندرم داون شامل بزرگ شدن زبان هيپوتونيك ، لبهاي پوستي و هيپوتونيك ، تنفس دهاني ، كام باريك با دندانهاي شلوغ ، سو mal گرفتگي كلاس III با فك بالا و كراس بايت عقب ، لايه برداري تاخيري دندانهاي شيري و تاخير در رويش دندانهاي بزرگسالان ، كوتاهتر ريشه ها روي دندان ها و اغلب دندان هاي از دست رفته و بدشكل (معمولاً كوچكتر). [55] [57] [58] [59] تظاهرات كمتر شايع شامل شكاف لب و كام و هيپوكلسيفيكاسيون ميناي دندان (شيوع 20٪) است. [59]

باروري مردان مبتلا به سندرم داون معمولاً بچه هاي پدري ندارند ، در حالي كه زنان نسبت به افرادي كه تحت تأثير قرار نمي گيرند ، نرخ باروري كمتري دارند. [60] تخمين زده مي شود كه باروري در 30-50٪ زنان وجود دارد. [61] يائسگي معمولاً در سنين پايين تر اتفاق مي افتد. [8] تصور مي شود كه باروري ضعيف در مردان به دليل مشكلات توسعه اسپرم است. با اين حال ، ممكن است مربوط به عدم فعاليت جنسي نيز باشد. [60] تا سال 2006 ، سه مورد از مردان مبتلا به فرزندپروري سندرم داون و 26 مورد از بچه دار شدن زنان گزارش شده است. [60] بدون فن آوري هاي كمك باروري ، حدود نيمي از كودكان مبتلا به سندرم داون نيز به اين سندرم مبتلا مي شوند. [60] [62]