بررسي اجمالي

اختلال شخصيت ضداجتماعي كه گاهي اوقات آن را سوسيوپاتي نيز مي نامند ، نوعي اختلال رواني است كه در آن فرد به طور مداوم هيچ توجهي به درست و غلط نشان نمي دهد و حقوق و احساسات ديگران را ناديده مي گيرد. افراد مبتلا به اختلال شخصيت ضد اجتماعي تمايل دارند ديگران را به سختي يا با بي تفاوتي بي عاطفه درگير كنند ، دستكاري كنند يا با آنها رفتار كنند. آنها از رفتار خود هيچ گناهي و پشيماني نشان نمي دهند.

افراد مبتلا به اختلال شخصيت ضد اجتماعي غالباً قانون را نقض كرده و مجرم مي شوند. آنها ممكن است دروغ بگويند ، رفتار خشونت آميز يا تكانشي داشته باشند و در استفاده از مواد مخدر و الكل مشكل داشته باشند. به دليل اين ويژگي ها ، افراد مبتلا به اين اختلال معمولاً نمي توانند مسئوليت هاي مربوط به خانواده ، محل كار يا مدرسه را انجام دهند.

علائم

علائم و نشانه هاي اختلال شخصيت ضد اجتماعي ممكن است شامل موارد زير باشد:

    ناديده گرفتن درست و غلط
    دروغ يا فريب مداوم براي سو explo استفاده از ديگران
    بي عاطفه ، بدبين و بي احترامي به ديگران بودن
    استفاده از جذابيت يا ذكاوت براي دستكاري ديگران براي منافع شخصي يا لذت شخصي
    غرور ، احساس برتري و بسيار عقيده بودن
    مشكلات مكرر قانون ، از جمله رفتار مجرمانه
    نقض مكرر حقوق ديگران از طريق ارعاب و عدم صداقت
    تكانشگري يا عدم برنامه ريزي از قبل
    خصومت ، تحريك پذيري قابل توجه ، تحريك ، پرخاشگري يا خشونت
    عدم همدلي با ديگران و عدم پشيماني از آسيب رساندن به ديگران
    ريسك پذيري غيرضروري يا رفتار خطرناك بدون توجه به ايمني خود يا ديگران
    روابط ضعيف يا سو ab استفاده
    عدم در نظر گرفتن پيامدهاي منفي رفتار يا يادگيري از آنها
    دائماً غيرمسئول و مرتباً در انجام تعهدات كاري يا مالي كوتاهي مي كنيم

بزرگسالان مبتلا به اختلال شخصيت ضد اجتماعي معمولاً علائم اختلال سلوك را قبل از 15 سالگي نشان مي دهند. علائم و نشانه هاي اختلال سلوك شامل مشكلات جدي و مداوم در رفتار ، مانند:

    پرخاشگري نسبت به مردم و حيوانات
    تخريب اموال
    فريبكاري
    سرقت
    نقض جدي قوانين

اگرچه اختلال شخصيت ضد اجتماعي مادام العمر در نظر گرفته مي شود ، اما در بعضي از افراد ، علائم خاصي - به ويژه رفتار مخرب و مجرمانه - ممكن است با گذشت زمان كاهش يابد. اما مشخص نيست كه آيا اين كاهش در نتيجه افزايش سن است يا افزايش آگاهي از پيامدهاي رفتار ضد اجتماعي.
چه موقع به پزشك مراجعه كنيم

افراد مبتلا به اختلال شخصيت ضد اجتماعي بعيد است كه به تنهايي كمك بگيرند. اگر مشكوك هستيد كه يكي از دوستان يا اعضاي خانواده شما ممكن است به اين اختلال مبتلا باشد ، ممكن است به آرامي به او پيشنهاد كنيد كه از يك متخصص بهداشت روان كمك كند و به او پيشنهاد كند كه يكي از اين مشكلات را پيدا كند.
درخواست وقت قبلي در كلينيك مايو
علل

شخصيت تركيبي از افكار ، عواطف و رفتارهاست كه همه را منحصر به فرد مي كند. اين نوع نگاه ، درك و ارتباط مردم با دنياي خارج و همچنين نحوه مشاهده خود است. شخصيت در دوران كودكي شكل مي گيرد و از طريق تعامل گرايش هاي ارثي و عوامل محيطي شكل مي گيرد.

علت دقيق اختلال شخصيت ضد اجتماعي مشخص نيست ، اما:

    ژن ها ممكن است شما را در معرض ابتلا به اختلال شخصيت ضد اجتماعي قرار دهند - و موقعيت هاي زندگي ممكن است رشد آن را تحريك كنند
    ممكن است تغييراتي در نحوه عملكرد مغز در طي رشد مغز ايجاد شده باشد

عوامل خطر

به نظر مي رسد برخي از عوامل خطر ابتلا به اختلال شخصيت ضد اجتماعي را افزايش مي دهد ، مانند:

تشخيص اختلال سلوك در دوران كودكي
    سابقه خانوادگي اختلال شخصيت ضد اجتماعي يا ساير اختلالات شخصيتي يا اختلالات بهداشت رواني
    در دوران كودكي مورد سو abuse استفاده يا غفلت قرار گرفته باشيد
    زندگي خانوادگي ناپايدار ، خشن يا آشفته در دوران كودكي

مردان بيش از زنان در معرض ابتلا به اختلال شخصيت ضد اجتماعي هستند.
عوارض

عوارض ، پيامدها و مشكلات اختلال شخصيت ضد اجتماعي ممكن است شامل موارد زير باشد:

    همسر آزاري يا كودك آزاري يا بي توجهي
    مشكلات مربوط به مصرف الكل يا مواد
    در زندان يا زندان بودن
    رفتارهاي خودكشي يا خودكشي
    داشتن ساير اختلالات بهداشت روان مانند افسردگي يا اضطراب
    وضعيت اجتماعي و اقتصادي پايين و بي خانماني
    مرگ زودرس ، معمولاً در نتيجه خشونت

جلوگيري

هيچ راهي مطمئن براي جلوگيري از بروز اختلال شخصيت ضد اجتماعي در افراد در معرض خطر وجود ندارد. از آنجا كه تصور مي شود رفتار ضد اجتماعي ريشه در كودكي دارد ، والدين ، ​​معلمان و متخصصان اطفال ممكن است علائم هشدار دهنده اوليه را تشخيص دهند. اين مي تواند به شما كمك كند كه افراد در معرض خطر را شناسايي كنيد ، مانند كودكاني كه علائم اختلال سلوك را نشان مي دهند ، و سپس مداخله زودهنگام ارائه شود.