تعريف پاراسموني

پاراسومنيا نوعي اختلال خواب است كه باعث رفتارهاي غيرعادي در هنگام خواب مي شود. اين رفتار مي تواند در هر مرحله از خواب ، از جمله انتقال از بيداري به خواب و بالعكس ، رخ دهد.

اگر پارازومني داريد ، ممكن است در هنگام خواب حركت كنيد ، صحبت كنيد يا كارهاي غيرمعمول انجام دهيد. ممكن است افراد ديگر فكر كنند شما بيدار هستيد ، اما در واقع بيهوش هستيد. شما معمولاً اين حادثه را به ياد نمي آوريد.

در حالي كه پاراسمونيا شايع است ، اما مي تواند خواب آرام را دشوار كند. اين رفتار ممكن است خواب ساير افراد نزديك شما را نيز مختل كند.

بعلاوه ، برخي از پاراسومنياها مي توانند خطرناك باشند زيرا از محيط اطراف خود بي اطلاع هستيد. آنها همچنين مي توانند عوارض جانبي مرتبط با سلامتي مانند استرس رواني داشته باشند.

پاراسمونيا مانند ساير اختلالات خواب قابل درمان است. براي آگاهي از دلايل و انواع پارازومنيا همراه با گزينه هاي درماني ، ادامه مطلب را بخوانيد.

انواع پارازومنيا

برخي از پاراسومنياها در نيمه اول شب ، هنگام خواب غير سريع حركت چشم رخ مي دهد. موارد ديگر بعداً در شب ، هنگام خواب REM اتفاق مي افتد.
خواب پياده روي

پياده روي در خواب يا اصطلاحات خواب ، زماني است كه هنگام خواب دور مي رويد. اين پاراسموني رايج است. همچنين ممكن است شامل خوابيدن يا انجام فعاليت هاي عادي در خانه باشد.

غالباً ، پياده روي در اوايل شب اتفاق مي افتد. حتي مي تواند در هنگام چرت زدن در روز اتفاق بيفتد.
در خواب حرف زدن

پاراسومنياي رايج ديگر صحبت در خواب است كه به آن خواب پريشي نيز مي گويند. اين اتفاق مي افتد وقتي كه شما در خواب صحبت مي كنيد.

صحبت كردن در خواب مي تواند طيف گسترده اي از گفتگو را شامل شود ، از غر زدن يا مكالمه كامل.

برخلاف پياده روي در خواب ، صحبت در خواب مي تواند در هر قسمت از شب اتفاق بيفتد. درك صحبت معمولاً در مراحل سبك تر خواب راحت تر است.

ناله مربوط به خواب

Catathrenia هنگام خواب با صداي بلند ناله مي كند. به طور معمول ، اين اتفاق مي افتد زماني كه نفس خود را به آرامي و عميق بيرون دهيد. ناله مي تواند شامل صداهاي مختلفي باشد ، مانند:

    غر زدن
    زمزمه بلند
    براي تلفن هاي موبايل ترك بالا

غر زدن مربوط به خواب اغلب با خروپف اشتباه گرفته مي شود. اما برخلاف خروپف ، ناله به مسائل تنفسي ارتباط ندارد.
كابوس

كابوس ها خواب هاي نگران كننده و شديدي هستند كه باعث عصبانيت ، اضطراب يا ترس مي شوند. اگر كابوس ها مرتباً رخ دهند ، به آن اختلال كابوس مي گويند.

اين پاراسومني مي تواند خوابيدن را دشوار كند. در برخي موارد ، كابوس هاي متعدد ممكن است در يك شب اتفاق بيفتد.

به طور كلي ، كابوس در هنگام خواب REM رخ مي دهد ، زماني كه احتمال خواب شما بيشتر است.
ترور شب

وحشت شبانه يا وحشت در خواب باعث مي شود كه ناگهان در حالت وحشت از خواب بيدار شويد. رعب و وحشت مي تواند از 30 ثانيه تا 5 دقيقه طول بكشد.

وحشت شبانه نيز با موارد زير مرتبط است:

    گريان
    جيغ زدن
    ضربان قلب سريع
    تعريق
    گرگرفتگي پوست

برخلاف كابوس ، وحشت شبانه معمولاً فعاليت رويايي كم و تقريباً ندارد. وحشت شبانه نيز معمولاً در خواب غير REM اتفاق مي افتد.
شب ادراري

شب ادراري يا شب ادراري ، به طور غير ارادي در هنگام خواب ادرار مي كند. اين در كودكان ، به ويژه در كودكان زير 6 سال شايع است.

معمولاً شب ادراري هنگامي اتفاق مي افتد كه مثانه بيش از حد مجاز ادرار داشته باشد. بعضي از موارد دليل اصلي ندارند ، در حالي كه بعضي ديگر به دليل شرايطي مانند عفونت ادراري است.
برانگيختگي گيج كننده

تحريك گيجي هنگامي است كه در حالت كاملا گيجي از خواب بيدار شويد. ممكن است در درك اينكه چه كاري انجام مي دهيد يا كجا هستيد مشكل داشته باشيد.

ساير رفتارها عبارتند از:

    گفتار آهسته
    حافظه ضعيف
    گريان
    زمان واكنش آهسته

دندان ساييدن

در دندان قروچه خواب ، هنگام خواب دندان هاي خود را جمع مي كنيد يا ساييده مي كنيد. اين رفتارها مي تواند باعث موارد زير شود:

    درد يا حساسيت دندان
    درد فك ، صورت يا گردن
    درد شبيه گوش درد

اختلال خوردن مربوط به خواب

اختلال خوردن مربوط به خواب ، خوردن زياد و آشاميدن در هنگام خواب غير REM است. ممكن است تا حدي يا كاملاً هوشيار باشيد.

اغلب ، قسمت هاي پرخوري به طور مكرر اتفاق مي افتد. رفتارهاي خاص عبارتند از:

    خوردن غذاهاي غيرمعمول (مانند چوب كره) يا تركيبات غذايي
    سريع غذا خوردن و آشاميدن
    مصرف غذاي سمي ، مانند گوشت نپخته

اختلال رفتار خواب REM

در اختلال رفتار خواب REM (RBD) ، روياهاي واضحي مي بينيد و آنها را در خواب REM انجام مي دهيد.

وقتي فرد اغلب گيج مي شود متفاوت از خواب پياده روي يا وحشت در خواب است. با RBD ، شما مي توانيد به راحتي از خواب بيدار شويد و رويا را به ياد بياوريد.

رفتارهاي معمول RBD شامل موارد زير است:

    چنگ زدن
    مشت زدن
    داد زدن
    لگد زدن
    پريدن

پارازومنياي ديگر

برخي پاراسمونياها كمتر شايع هستند. انواع غير معمول اين موارد عبارتند از:

    خواب پيام كوتاه پيام كوتاه در خواب زماني است كه شما در هنگام خواب پيامك مي فرستيد.
    ***somnia. در سكسومنيا ، هنگام خواب رفتارهاي جنسي انجام مي دهيد.
    سندرم سر منفجر شونده. وقتي مي خواهيد به خواب برويد يا از خواب بيدار شويد ، صدايي بلند و ناگهاني در سر خود تصور مي كنيد.
    توهمات مربوط به خواب. اين يك توهم است كه مي توانيد ببينيد ، احساس كنيد يا بشنويد. اين مي تواند هنگام خوابيدن يا بيدار شدن از خواب رخ دهد.
    خراش مربوط به خواب. خراشيدن در هنگام خواب اتفاق مي افتد. ممكن است با خراش ، خونريزي يا بريدگي از خواب بيدار شويد.
    خواب رانندگي اگرچه نادر است ، اما مي توانيد هنگام خواب رانندگي كنيد. اين نوعي راه رفتن در خواب است و مي تواند بسيار خطرناك باشد.

پاراسموني ايجاد مي كند

دلايل بسياري از پاراسموني وجود دارد. اين اختلال ممكن است با چندين محرك همراه باشد ، از جمله:

    فشار
    اضطراب
    افسردگي
    PTSD
    مصرف مواد
    داروهاي خاص
    برنامه نامنظم خواب ، مانند كار شيفتي
    ساير اختلالات خواب ، مانند بي خوابي
    كم خوابي
    شرايط عصبي ، مانند بيماري پاركينسون

پاراسموني در كودكان

پارازومنيا بيشتر از بزرگسالان كودكان را تحت تأثير قرار مي دهد. اين بيماري بيشتر در كودكاني كه مبتلا به بيماري هاي عصبي يا رواني هستند ، مانند صرع يا ADHD.

دلايلي مانند استرس و كمبود خواب نيز مي تواند باعث پاراسموني كودك شود.

با اين حال ، پاراسموني در كودكان معمولاً به دليل نابالغ بودن چرخه خواب و بيداري آنها اتفاق مي افتد. اين بدان معني است كه مرزهاي بين بيداري و خواب توسعه نيافته اند و در نتيجه حالت هوشياري مختلط ايجاد مي شود.

بيشتر كودكان در دوره نوجواني از آن رشد مي كنند.

در مقايسه با بزرگسالان ، كودكان مبتلا به پاراسموني ممكن است گريه و ترس بيشتري را تجربه كنند. آنها ممكن است از خوابيدن به تنهايي ترسيده باشند.

اگر كودك شما رفتارهاي ناهنجاري در خواب دارد ، به ياد داشته باشيد كه آنها اين كار را عمدا انجام نمي دهند. به جاي مجازات كردن ، بر حمايت بودن تمركز كنيد.

به عنوان مثال ، اگر آنها تخت را خيس كردند ، آنها را تشويق كنيد كه قبل از خواب از دستشويي استفاده كنند.
طراحي شده توسط پروژه Rubicon
علائم پاراسموني

فارغ از خواب ، جدا از رفتار غير معمول در هنگام خواب ، مي تواند علائم ديگري ايجاد كند. شما ممكن است:

   گيج از خواب بيدار شويد
    از خواب بيدار شويد كه كجا هستيد
    انجام فعاليت هاي خاصي را به ياد نمي آوريد
    برشهاي ناآشنايي در بدن خود پيدا كنيد
    در طول شب خوابيدن دشوار است
    احساس خواب آلودگي روزانه يا خستگي

تشخيص پاراسموني

پزشك مراقبت هاي اوليه شما مي تواند به تشخيص پاراسموني كمك كند. آنها احتمالاً شما را به يك متخصص خواب ملاقات مي كنند ، كه مي تواند رفتار خواب شما را بيشتر بررسي كند.

تشخيص اغلب شامل موارد زير است:

    تاريخچه پزشكي. پزشك شما در مورد شرايط زمينه اي پزشكي ، داروهاي فعلي ، سابقه خانوادگي و سبك زندگي س askال خواهد كرد.
    تاريخچه خواب يك دفترچه يادداشت خواب مي تواند الگوي رفتار خواب شما را نشان دهد. اگر با كسي زندگي مي كنيد ، او مي تواند نحوه خواب شما را مشاهده كند.
    پلي سونوگرافي. در پلي سونوگرام ، شما يك شب در آزمايشگاه مي خوابيد تا يك متخصص بتواند رفتار خواب شما را تجزيه و تحليل كند. آنها امواج مغزي ، تنفس و ضربان قلب شما را براي تشخيص تشخيص مي دهند.

درمان پاراسموني

درمان پاراسموني به نوع و شدت آن بستگي دارد. پزشك شما ممكن است موارد زير را توصيه كند:
دارو

اگر پاراسموني شما مكرر يا مكرر است ، دارو مي تواند به مديريت آن كمك كند. بهترين انتخاب به علائم شما بستگي دارد.

نمونه هايي از داروهايي كه براي درمان پاراسمونيا استفاده مي شوند عبارتند از:

    توپيرامات
    داروهاي ضد افسردگي
    آگونيست هاي دوپامين
    ملاتونين
    لوودوپا
    بنزوديازپين ها مانند كلونازپام

از طرف ديگر ، اگر علائم شما در واقع به دليل داروي خاصي باشد ، پزشك ممكن است داروي جايگزين يا دوز ديگري را توصيه كند. بدون تأييد پزشك ، مصرف دارو را قطع نكنيد.
رفتار درماني شناختي

درمان شناختي رفتاري (CBT) يك درمان رايج پاراسومني است. اين به اين دليل است كه پاراسومنيا اغلب به نگراني هاي بهداشت روان مانند استرس و اضطراب مربوط مي شود.

روش هاي ديگري كه ممكن است در كنار CBT استفاده شود شامل موارد زير است:

    روان درماني
    آرام سازي درماني
    هيپنوتيزم

درمان هاي خانگي

برخي از درمان ها را مي توان در خانه انجام داد. پزشك شما ممكن است پيشنهاد كند:

    بيداري هاي برنامه ريزي شده. بيداري هاي برنامه ريزي شده زماني است كه كودك خود را حدود 15 تا 30 دقيقه قبل از بيدار شدن خود به خود بيدار كنيد. اين ممكن است به حداقل رساندن رفتارهايي كه از الگوي خاصي پيروي مي كنند كمك كند. اين اغلب براي راه رفتن در خواب و ترس هاي شبانه استفاده مي شود.
    محيط هاي خواب امن تر. اگر پياده روي مي كنيد يا RBD داريد ، ممكن است لازم باشد كه به تنهايي بخوابيد يا وسايل خطرناك را از خانه خود خارج كنيد. همچنين مي توانيد پنجره ها و درها را قفل كنيد ، تشك را روي زمين قرار دهيد و با روكش اضافي بخوابيد.

بردن

پاراسموني مي تواند خوابيدن با كيفيت را سخت كند. همچنين ممكن است خطر حوادث و مشكلات سلامتي را به دليل كمبود استراحت افزايش دهد.

خوشبختانه پاراسومنيا قابل درمان است ، بنابراين اگر رفتارهاي غيرمعمول خواب داريد مراجعه به پزشك خواب مهم است. آنها مي توانند علل اصلي را كشف كرده و بهترين درمان را براي علائم شما فراهم كنند.